. ..буквите кои притаено излегуваат од устата и се редат како славеи и ластовици по жиците во пролет. Photobucket
on Wednesday, May 27, 2015


.ние мора да се ориентираме кон зделките, ние мораме да се насочиме кон оние чии пари може да ги измолзиме - ние мора и да го прескокнеме законот ако сакаме да ги „исцедиме“ инвеститорите до последна капка.



нам, драги пријатели, ни требаат нови концепти на водење на нашата држава. нам, граѓаните ни е преку главата од „играчи“. ние не се „возбудуваме“ и „палиме“ на луѓе кои имаат јахти полни женски, нашата држава не е сценарио за порнич. каква е оваа реторика на цинизам против некој кој исплашено „сака да ги следи законите“, за на крај повторно да си легне на брашното и да „се корегира“, односно да ја заигра „играта на злото“, предводена од дикпаторчето.

оваа влада отиде во неповрат, прашање на време е колку денови се потребни за гласно и јавно да слушнеме од „лидерот“ дека оваа негова стратегија за водење на држава била целосно погрешна и она што го слушаме во бомбите за жал е навистина така. треба сите да кажеме дека ова е крајот на неговата бизнис фамилијарна држава, deal oriented, корумпирана од глава до петици. СЛОБОДИШТЕ не е само начин на размислување, ова е и` новиот начин на дејствување!



#‎Ж‬ му вели на Миле дека му е страв и дека ни еден проект не им тргнува како на Влада. И вели дека нешто мора да е и до нив, не било се до другите. Историско признание.“
.луѓето гинат бесцелно за материјалната придобивка на узурпаторите. анатомија на друштвениот морал. урината никогаш нема да мириса на парфем. паланката не е локалитет, туку „жабокречина“ на популитетот. паланката не ни е дадена од бога, таа е избор. на скулптурата не и е потребно постолје за да биде монументална.

- национализмот го менува влакното, но не и својот нарав. нам ни се случува панаѓур на лагите и кичот. национализмот е ништо кое ништи и уништува - најлошата друштвена болест. културата не е само за елитата и лагите не смеат да бидат легални. лукавството е интелигенцијата на глупавите. не смееме да живееме на сметка на идните генерации. потребна ни е радикална културна еманципација за да се стави крај на безумието. апстрактното размислување е важно за да не се измислува минатото.



животот во македонија е брехтова претстава, тој ги изговара вистинските прашања во форма на афоризам и/ или сарказам. културата е клучна за нашите решенија, за слободата и паѓањето на режимот.

(од гостувањето на Златко Паковиќ на кампот „Слободиште“)

протестот е извонредна манифестација на новите култури.


„еден ден ќе ги соберам сите знамиња кои залудно се веат и ќе ги ставам во перачка машина. на сите им треба перење и тоа - заедно. со ист прашок за перење и ист омекнувач. оти тоа би требало да биде новата слобода! тоа би требало да биде државата која се раѓа внатре пустошот на оваа држава. тоа би требало да бидат нашите борби и желба поголеми од сите знамиња.“

Поединецот стана посвесен за својата зависност од општеството од било кога порано. Но, тој оваа зависност не ја доживува како позитивна работа, како органска врска, како заштитна сила, туку како закана за своите природни права, па дури и за својата економска егзистенција. Дури, неговата положба во општеството е таква што егоистичните нагони се постојано потенцирани, додека социјалните нагони, кои се природно послаби, прогресивно се уназадуваат. Сите човечки суштества, без оглед на општествената позиција, страдаат од овој процес на уназадување. Без да бидат свесни за тоа дека се заложници на сопствениот егоизам, тие се чувствуваат несигурни, осамени, и лишени од наивните, едноставни и несофистицирани задоволства на животот. Човекот може да ја најде смислата на животот, краток и опасен каков што е, само преку своето посветување на општеството.
Алберт Ајнштајн („Зошто социјализам?“)
 

 - и сега повторно ќе ја видиме групата на релативизатори. тоа е синдром на луѓе кои не можат да се препознаат во големата слика и немаат никаква идеја за акција. да престанеме да гледаме во минатото, да се посветиме на сегашноста, за да направиме подобра иднина! никој овде не говори за смена на „ѓаволите“ (помал со поголем или било каква слична паралела), иако тоа постојано се инсинуира. некој овде сака да ја игнорира вистината, едните затоа што така им е подобро, другите оти сакаат да „неутрализираат“ и генерализираат кога и каде стигнат!

 
 

после пак некој ќе каже: па и таму, пред влада се само „партиски војничиња“, но меѓу луѓето кои кампуваат пред влада има и многу луѓе кои не припаѓаат на ниту една партија, но чувствуваат огромна одговорност за состојбата и нејзина промена. под итно треба да престанеме да говориме веќе за бараби, време е да почнеме да зборуваме за нови луѓе кои можеби после 25 години тапкање во место ќе предложат поинаква стратегија од досегашниве и така ќе помогнат за сите во државата. 

„не може да се продолжи со фрлање на анатема на сите партиски неопределени кои препознаа во оваа власт само криминал, нечовечност и желба за „одмазда“.“ 


...ако конструирањето на иднината и давањето конечни решенија за сите времиња не е наша работа, тогаш уште појасно е што треба да направиме во сегашноста: мислам на безобѕирна критика на сé постоечко, безобѕирна во таа смисла, што критиката нема да се плаши од своите резултати и исто толку малку ќе се плаши од судирот со постоечките сили
Карл Маркс (1843)
  
- залоеноста во партискиот концепт е најлошата перцепција која може еден човек да ја има, треба да се размислува надвор од кутијата (пропагандата), треба да се отвори прозорецот - надвор има нов воздух и се повеќе мириса на слобода!

не, добри луѓе, за жал овде нема подобра плата, нови вработувања, субвенции, повисоки пензии, овде нема странски инвестииции, овде има страшни „општествени крадења“ со deal oriented партнерите од криминалните кругови.  


тие [ветувањата] се само една илузија која некој мисли дека се случува избегнувајќи да се соочи со вистината која боли и е сурова и далеку од утопистичка слика за подобро, онаа со „големиот квалитетет сладолед“ на жалниот чичко кој требаше на стари години да спие во контра-кампот за да може после цел живот да го вкуси. 



почнувам да ги сожалувам сите оние што на маката на другите, послушнички се потпишуваат, агитираат по слободни минувачи, кампуваат несвесно и поданички со мисла дека бранат демократија, а застанале на страната на токму спротивното, јадат дневници на сметка на гладот на населението кое уште не е вработено, на сметка на студентите кои немаат нормални студентски услови за живот, ниту пак образование, на сметка на земјоделците и нивните продукти кои пропаѓаат, се фрлат на улици или се продаваат на откуп за ситни пари, секако и на дебелите суми истрошени за патиштата кои се распукуваат после само неколку месеци, и трошок на фактурите кои се платени како да се мермери и бетони, а народот гледа гипс картони и стиропори.

ние сме сведоци на најлошиот дел од модерната македонска историја и некои луѓе кои имаат бенефит од тоа гордо и одлучно го поддржуваат тоа. се гледа како никогаш досега на виделина дека „долга е раката на вмро“ и на многумина им се видела слатка.


:и пак 2006, пак 94, 98... и тоа како аргументи од најстрашниот суд - алоо, 2015 е и во моментот имаме повеќе криминал од сите години собрани заедно. да ја оставиме таа лоша проекција (симулакрум) која ги наметнува земјоделците, ромите, невработените, луѓето од маргиналните групи како второкласен народ во државата. да ги фрлиме менталните опинци и да си подадеме рака за заедно да градиме подобро општество и иднина!
„млатењето слама и заменувањето на тези е најдобра и најпозна алатка!“
ужасно е во моментот некој да се декларира како „поддржувач на власта“, на оваа гарнитура на дпмне, на овие криминогени профили на владетели, на овие структури на политички монструми. јас имам сосема дијаметрално спротивни ставови од таквите луѓе, јас се активирам како слободен граѓанин и чекам да заврши оваа криминалистичка кариера на украдената власт со помош на лажирани и режирани избори.




Во модерната култура несвесната здодевност има огромни димензии, а популарноста на радиото, телевизијата и другите слични средства за потрошувачка произлегува од тоа што луѓето се лишени од автентично искуство. Во нашето општество ние сме индоктринирани да мислиме дека е сосема недолично да се биде незаинтересиран, односно дека тоа е знак за неуспех; „успешниот“ човек се интересира за нешто. Поради тоа чувството на здодевност мораме да го замениме со чувство на возбуденост, иако фактички оваа возбуденост често не е ништо друго освен мисла предизвикана од индоктринацијата според која некои ситуации или личности треба да се доживеат како возбудливи.
Ерих Фром

треба да бидиме своеглави, да размислуваме без никакво влијание, така ќе можеме да ги погледнеме сите проблеми, а и да понудиме можни решенија на истите. народот се буди, се надевам дека наскоро што повеќе ќе застанат на линијата на граѓаните (без партии, книшки и притисоци) и ќе кажат ОВА НЕ ЧИНИ - без разлика кој е виновникот.



on Tuesday, May 19, 2015


:бурни денови живее Македонија – jump around викаат едните, додека другите викаат „уважавам твојте македонијо - сиромашни, гладни луѓе и весели митинзи!


порака: kihuPotru; design: Володимѣръ Свѧтославичь

.се судруваат различните светогледи, народот како евтин градежен материјал или зеленчук за извоз се вози до главниот град на државата. а кога, ако не` на митинг тие би можеле да го видат Скопје со сета негова „убавина“. владата се фали со пелените кои почнала да ги дава бесплатно за старите лица.

:мирните протести се дел од демократските општества, па ние како едно од најдобрите, општество пар – екселанс си имаме протести, контра-протести речиси секој ден.

луѓето бесплатно се „забавуваат“, кампуваат. се живее off road, вонредно, без план за следната недела, се` е од денес за утре.

кај едните разочарување, кај другите партиско душевно исполнување, еутаназија на разумот. бајките на Медрано станаа реалност, и тоа без панорамско тркало. се пребројуваме по улиците оти никој не е сигурен дека е доволно силен да го наполни стадиунот, односно чинијата на своето гласачко тело со супа или чорба, но сочна, со „мрвки“. сите буткаат агенди како млечните ресторани во кои се продаваат сирењаци со урда и тоа троа помалку, само некаде по средината, по некое зрно...

#ПоздравПленумци

- а народот верно следи, куражи, поддржува – кој што мисли дека е фино. првите ѓаволот со два рога, другите демек ѓаволот со еден рог, а следните оној без рогови - без да помислиме дека сепак треба да избираме ѓаволи. има ли нешто благодарничко во професијата политичар? земи од народот, за да си ставиш во сопствената приватна каса. барем така гласи и важи општонародната, онаа капиталистичка, „масонска“, „илуминатска“ дефиниција.

многумина ветуваат колку умеат да дадат, а ретко кој реално размислил дали навистина може тоа да го даде. јавни, гласноговорни сопственици на „аладиновата ламба“ – би исполниле се`, само да им се дадат златните пет минути. а ги живеат, еве, веќе со години, додека никој не видел ништо, освен малкумината кои се тетерават по Малдивите, Монте Карло, Кариби итн., како тоа да е Дојран и секој ден да е 1ви мај.

.што е поважно? сендвичот со пластично шише вода или претходно наполнетиот автобус со алкохол? СПЛОТУВАЊЕТО ПРОТИВ ПАРТИСКИТЕ ТИРАНИ, ДРАГИ МОИ, НО КОЈ ДА РАЗБЕРЕ?!?


:овие од власта се пофини, со полни автобуси алкохол тргнуваат кон големите контрапротести. иако и тие сами не знаат зошто тоа го прават, но пак тоа е сосем нормално, никој трезен ова не го поднесува. затоа им е „кафезот“, онаа јадна, `рѓосана ограда со која го ограничуваат движењето на своите марионети за да ја добијат посакуваната фотографија за facebook, за да кажат дека им е поголем... колективот за нови избори. .

контра-камп бре човече! „неко меџу нама није нормалан“. „љуби ве“ цивилизацијата населена во деветиот круг на инката на Данте. да не бевте глупи, ќе бевте смешни. а девет години нешто демек се чекаа вашите 100 чекори за развој, за на крајот да се копира револтот на тие што не видоа ништо во вас освен тортијади, празијади. .. гомнојади!

:фијаско сте - go home you're drunk! but this time really!

.колку неинвентивно, денес можеме да видиме ‪#‎контракамп‬ и во Струмица пред собрание. пред собранието на општината која е една од најдобрите и најуспешните во државата. тоа се факти, а причина дека сме добри е тоа што другите општини се корумпирани и (рако)водени од лопови! тодорoff пред си даде оставка задолжително да напише упут за психијатрија за ‪#‎Ж‬ и неговата „некукавичка партиска фамилија“.



каква „без везе“ слика правиме за европа и светот. па, малите деца кога не ги играат другарчињата се повлекуваат по дома, овие никако да разберат дека со нивната стратегија за „владеење“ дополнително се закопуваат, што е полошо и нас не закопуваат! грујо - државата не е твоја, оди си, доста е!

- животот не е „оптичка варка“, ти „ДРАГА ВЛАДО“ не си хармс и ова веќе не е забавно!


.не секогаш бројноста дава поголем (интелектуален) капацитет, како беше таа: „колку сме, толку сме - токму сме!“ или пак од друга страна, пример: една крава дава повеќе млеко од три овци... или што знам. деновиве си играм животинска фарма оти и Орвел би си пукнал од смеење, како кловновите кога им е мака, па за да ја прикрие тагата само би кажал „не грижи се ти човечуле, има уште надеж за тебе“. ние, место да патуваме како нормални луѓе, место пред тоа да заработуваме како нормални луѓе, место да одимена концерти и` да си се собираме за арно - за убаво, сите на едно, без разлика на нашата партиска припадност, ние - најдобри ги прогласивме за најдобри музичари во Македонија политичарите. ..

.пред Вистината и Боговите молчат, а пред стравот послушниците и платеници на диктаторот!

 .со украден дизајн од ‪#‎протестирам‬ си избуткаа еден од најголемите оксиморонски контрапротести во историјата и тоа не само на Македонија. се друго е небитно. толку од инвентивноста, креативноста, идеите и иднината. впрочем и сечењето на семафор (режимски вандализам) и затварањето на толпата во кафез доволно говори за нивниот љубезен пристап кон членовите и државата. уште и по еден камшик како сувенир да си добијат, за да знаат од утре што ги чека ако некој (не)случајно почне да се разбудува.

:се случува етикетирање во нашата држава, или си на црвениот или си на синиот воз, иако не смееме само така да ги перцепираме работите, посебно ако гледаме историски, дека и двата воза во одредено време заглавиле во место.




 сепак, има и огромен број на независни, слободни граѓани кои си ги поставуваат прашањата како: „what’s next after this“, „who's d dj now? “, дали е сево ова потребно, кој ќе добие од ова (нај)многу? но, има и такви кои без страв застануваат и „немаат гајле“ дали ќе бидат обележани од провладините медиуми како сини, соросоиди и сл. и други кои пак гордо велат јас сум ВМРОВЕЦ, ЈАС СУМ МАКЕДОНЕЦ, како другите да не се?!

- а колку се само потребни нови концепти, оти државата се наоѓа во доста комплексна ситуација, од која ако продолжиме така наскоро нема да излеземе!


:не е лесно за никого, посебно во еден ваков период кога до екстремност се држат сложените проблеми, се заменуваат со кругови, а народот за прв пат застанува по средината и искрено го бара балансот и излегувањето на прав пат од оваа криза. знаете, нови крајности, посебно лоши сценарија никој не посакува - н и к а к о !

by: Александар Ковачевски

!потребно е сериозно лоцирање (по не знам кој пат) на проблемите и малигните двигатели на сегашнава криза, и чиста, јасна понуда и соодветен третман според интелектуалните капацитети на сите граѓани, оти така идеите би излегле од граѓаните и би биле директно за нив наменети. сите ние во оваа држава можеме да помогнеме за излегување од овој ќорсокак.

искрено, допрва ќе се поставуваат уште многу прашања и ќе се бараат уште повеќе одговори, но потребно е обединување на народот, но не по партиски списоци и основа, туку по онаа која е за секој од нас поединечна визија за иднината.

:ја живееме (белким) последната „Маледонска меланхолична револуција“...

 јас пример сакам преодна (експертска) влада која ќе потрае троа повеќе за да се изладат партиските фори на дејствување кои не вродуваат со никакви решенија, па после сакам пописи, ослободување на јавниот сервис од еднобојно емитување на платена партиска програма, стабилизирање на најважните институции (чистење на партиските вработени кои немаат соодветно образование), враќање на стандардите во сите сектори, доста ни е од криминали, мито, корупција, „на ти го - дај ми го“... е дури после сето тоа сакам нережирани, односно фер, демократски избори. и така. мислам дека после целиот овој процес ќе имаме солидни кандидати кои секако по стандардниот процес би ги изгласале и би им дозволиле да раководат со најважните политички функции во државата.



а се додека гледаме слободни граѓани, непартиски, сплотени за нова власт верувам дека нашиот следен чекор како нација ќе биде успешен.

- потребно ни е да размислуваме од аспект на граѓани кои (си) го посакуваат најдоброто за себе и своите најблиски... доста ни е од препукувања поттикнати од гневот и омразата кои секојдневно стануваат се поголеми. доста ни е од тоа да си ја газиме сопствената иднина, доста е од било какво политичко харикири кога како држава уште на млеко мирисаме.

.nothing is made that perfect, that couldn't be done better. changes are for fearless people, u know? 

Related Posts with Thumbnails