. ..буквите кои притаено излегуваат од устата и се редат како славеи и ластовици по жиците во пролет. Photobucket

.за “културната“ поддршка на рм

on Saturday, January 3, 2015


"Човекот е минлив. Можеби е така, но ајде да умреме давајќи отпор, дури и ако нашата судбина е целосно уништување, ајде да не се однесуваме како тоа да е праведно!" (Оберман, писмо 90).



.да кажам дека ми е јасно што некои старци, а не толку старци, секоја година се пикаат во мин. за култура за финансиска поддршка на нивните дела е ок, и го разбирам. можеби луѓето си мислат дека ќе ги стрефи инфаркт, па ќе си умрат неискажани. но, феноменот кој ги зафатил и младите автори, па некои од нив ги гледам како си го тоалетизираат своето творештво секоја година е дегутантно, во најмала рака, тоа дека некои од “авторите“ оваа година се поддржани и со по неколку дела е одвратно.

- алоо, нели порано велевме, не можеш секоја година да напишеш дело и да е вредно, не можеш секоја година да излезеш на пазар како да си новата сезонска френка, да за жал многумина од вас успешно се индоктринирале во овие финансиски ппроцеси и млатат слама, ама делата буквално можам да ви кажам со актуелна фраза, “не ви се ич со импакт фактор, бре!“. па, некои од децата кои ги посетуваат нашите работилници за креативно пишување пишуваат далеку подобро од вас и јас ги убедувам дека не треба книга секоја година, јас верувам дека вие и самите не си ги читате вашите дела. колку години си? “28“. колку книги/гниди имаш? 400! па, ти види си, макар бил и со едната нула, на ништо не личи. врвни автори во текот на цел живот оставиле само неколку книги, џибран, рембо, музил, но оставиле капитални дела.

програмата на таа институција што треба да поддржува култура во серија потфрли по не знам кој пат, а да, со сета иронија на сите кои поминале оваа година им честитам. а и на тие кои се вработија на 30 декември во многу државни институции без објавени огласи за вработување, оти јебеш му држава, кад постои партија! штета македонче! вие сте демоните во ноќта, иако треба самите со себе да се борите во бел ден, пред огледало!


_________________
Како дете, Едгар Алан По се плашел од ноќта и темнината. Суеверниот скептик, кој се ужаснувал од својата сопствена имагинација, подоцна му признал на уредникот Џорџ Греам дека „не ја сакал темнината и ретко излегувал ноќе“. Во една прилика изјавил: „Верувам дека демоните ја користат ноќта за да ги заведат несвесните – иако, како што знаете“, додал, „јас не верувам во нив“.

0 comments:

Post a Comment

Related Posts with Thumbnails